4 listopada 2014 roku Europejski Trybunał Praw Człowieka w Strassburgu wydał orzeczenie w sprawie:Braun v. Poland (nr.30162/10). Orzeczenie jest korzystne dla Grzegorza Brauna.
Kiedy wiosną 2007 roku prof. Jan Miodek z Uniwersytetu Wrocławskiego wystąpił przeciw lustracji pracowników nauki, Grzegorz Braun na antenie Polskiego Radia Wrocław powiedział, że prof. Jan Miodek był agentem SB o pseudonimie „Jam”. Spowodowało to straszliwe oburzenie prof. Miodka, który wystąpił do sądu z pozwem o naruszenie dóbr osobistych.
Grzegorz Braun przegrał przed wszystkimi instancjami, choć jako dowód przedstawił dokumenty SB świadczące ozarejestrowaniu Miodka jako TW. Sąd Najwyższy odrzucił skargę kasacyjną i Braun przez kilka lat podlegał komorniczej egzekucji, ponieważ został skazany na wysoką grzywnę i przeprosiny w wielu mediach.
Grzegorz Braun, reprezentowany przez mec. Stefana Hamburę, złożył w 2010 roku w ETPC skargę na polski wymiar sprawiedliwości.
ETPC uznał, że sądy krajowe pozbawiły ochrony Brauna, łamiąc tym samym artykuł 10 Konwencji, który stanowi:
“1. Everyone has the right to freedom of expression. This right shall include freedom to hold opinions and to receive and impart information and ideas without interference by public authority and regardless of frontiers. This Article shall not prevent States from requiring the licensing of broadcasting, television or cinema enterprises.
2. The exercise of these freedoms, since it carries with it duties and responsibilities, may be subject to such formalities, conditions, restrictions or penalties as are prescribed by law and are necessary in a democratic society, in the interests of national security, territorial integrity or public safety, for the prevention of disorder or crime, for the protection of health or morals, for the protection of the reputation or rights of others, for preventing the disclosure of information received in confidence, or for maintaining the authority and impartiality of the judiciary.”
Wocenie Europejskiego Trybunału Praw Człowieka w Strassburgu Braun w tej sprawie powinien być traktowany jak dziennikarz, a jego skazanie w Polsce naruszyło Europejską Konwencję Praw Człowieka.Trybunał uznał, że nie można zgodzić się z podejściem sądów krajowych, które nie traktowały Grzegorza Brauna jak dziennikarza. Zdaniem Trybunału oczywiste jest, że Grzegorz Braun mówiąc o przeszłości Miodka działał zgodnie z zapisami dotyczącymi wolności słowa, a Konwencja zapewnia swobodę wypowiedzi uczestnikom debaty publicznej.
ETPC uznał, że potraktowanie Brauna jako uczestnika debaty publicznej wystarczyło, by nazywając prof. Miodka współpracownikiem SB dochował on należytej staranności. Oznacza to, że Grzegorz Braun na podstawie dostępnych muwiadomości miał prawo mówić o związkach Miodka z SB. Sędziowie zaznaczyli jednocześnie, że nie przesądzają o relacjach Miodka z tajnymi służbami komunistycznymi.
Trybunał orzekł, że skarga Grzegorza Brauna jest uzasadniona, a w związku z tym ma on otrzymać od państwa polskiego 8 tys. euro z tytułu poniesionych w tej sprawie szkód, 3 tys. euro zwrotu kosztów poniesionych w tej sprawie.
Mecenas Stefan Hambura, reprezentujący przed ETPC Grzegorza Brauna, uznał to orzeczenie za satysfakcjonujące. Uważa jedynie, ze niepotrzebnie sprawa trafiła do Strassburga, bo powinna być załatwiona w Polsce.
Oto fragment uzasadnienia orzeczenia:
50. The Court considers that the applicant in the case under consideration had clearly been involved in a public debate on an important issue (seeVides Aizsardzības Klubs v. Latvia, no57829/00,, § 42, 27 May 2004). Therefore the Court is unable to accept the domestic courts’ approach that required the applicant to prove the veracity of his allegations. It was not justified, in the light of the Court’s case-law and in the circumstances of the case, to require the applicant to fulfil a standard more demanding than that of due diligence only on the ground that the domestic law had not considered him a journalist.
The domestic courts, by following such an approach, had effectively deprived the applicant of the protection afforded by Article 10.
51. Although the national authorities’ interference with the applicant’s right to freedom of expression may have been justified by a concern to restore the balance between the various competing interests at stake, the reasons relied on by the domestic courts cannot be considered relevant and sufficient under the Convention. This conclusion cannot be altered by the relatively lenient nature of the sanction imposed on the applicant.
There has accordingly been a violation of Article 10 of the Convention.
Pełny tekst orzeczenia ETPC :http://hudoc.echr.coe.int/sites/eng/pages/search.aspx?i=001-147676
****
http://wpolityce.pl/polityka/220768-nasz-news-grzegorz-braun-wygrywa-w-strasburgu-proces-dot-nazwania-prof-miodka-agentem-sb
